Ομως, ως φαίνεται, τ' ασημένια αυτά δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες που υπήρχαν, ετσι οι μήτρες ταξίδεψαν στο Παρίσι, για κοπή νέων νομισμάτων, κατα το 1833 και 1834
Το τιράζ τους ειναι άγνωστο, ομως η συχνότητα εμφάνισής των, που στο περίπου ειναι ως εχει αναφερθεί παραπάνω, μας κάνει να υποθέσουμε, οτι τ' ασημένια αυτά που κόπηκαν στο Παρίσι, ήταν της τάξεως των 2.000.000-2.100.000 δραχμών.
Ο πλυθυσμός της Ελλάδας, τότε ήταν 750.000 περίπου κάτοικοι, αρα αντιστοιχούσε σε κάθε κάτοικο, πάνω απο 7,5 ασημένιες δραχμές, μεγάλο νούμερο, αν αναλογιστούμε οτι τα μετέπειτα του Γεωργίου, και βάσει των προδιαγραφών της ΛΝΕ, ήταν 6 δρχ, ανα κάτοικο, πλήν της βασικής αξίας του ταλλήρου, αλλά μετα απο υποτίμηση 11% της δραχμής.
Αρα, τ' ασημένια κόπηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες και των μελλοντικών ετών...., ισως αυτό νάταν ενας λόγος που δεν επέτρεπαν στο Αθηναϊκό νομισματοκοπείο, να εκδώσει αργυρά νομίσματα, και οχι η άρνηση του Γάλλου επιτρόπου, οπως διατείνεται
ΥΓ. Η αξία των ασημένιων αυτών, ειναι συνολικά 5.700.00-5.800.000 δραχμές
Το Υπουργείο των Οικονομικών στο βιβλίο του 1932, δίνει συνολική αξία ασημένιων περιόδου Όθωνα 6.587.958 δραχμές, και για τα 3 νομισματοκοπεία (Μονάχου,Παρισίων,Αθηνών), πράγμα που σημαίνει, οτι στο Αθηναϊκό νομισματοκοπείο, κόπησαν ασημένια αξίας 780.000-800.000 δραχμές, πράγμα αδύνατον νάναι τόσα πολλά
Ή λάθος εχει γίνει στα νούμερα, ή κάτι εχει παιχτεί στο Παρισινό νομισματοκοπείο, οπου οι μήτρες βρίσκονται ακόμα εκεί, αν δεν απατώμαι, ή προσφάτως αν άκουσα σωστά, ήρθαν στην Ελλάδα...