Εκτύπωση

Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
1 ώρα 1 μέρα 1 εβδομάδα 1 μήνας Χωρίς όριο
Σύνδεση με όνομα, κωδικό και διάρκεια σύνδεσης

[stel2_xania]

Ως γνωστόν, το Αθηναϊκό νομισματοκοπείο, δημιούργημα του Όθωνα, πρωτολειτούργησε το 1836, και στεγαζόταν στο κτήριο της πλατείας Κλαθμώνος

http://arxeiomnimon.gak.gr/search/resource.html?tab=tab02&id=8131&start=180

Τ' ασημένια νομίσματα του Όθωνα, που κόπηκαν, αποτελούταν απο 90% ασήμι, και 10% χαλκό. Τα μεν τάλληρα, 1833(ο), και 1844, προέκυψαν απο λιώσιμο Αμερικανικών ταλλήρων (δίστηλλα), που σημαίνει οτι το μίγμα ήταν ετοιμο, ενω για του 1845,46, υπάρχουν υπόνοιες για νόθευση του μετάλλου, σύμφωνα με χημικές αναλύσεις της τότε εποχής, που προέκυψε απο ασήμι που εφεραν απο την τουρκία (?), ή μήπως λιώσιμο χαλκάργυρων τουρκικών νομισμάτων, χαμηλής περιεκτικότητας σε ασήμι ?


Τα μετέπειτα τάλληρα του 1851, οπως και ολα του '51, προέκυψαν μάλλον, απο κόψιμο της περιφέρειας των διστήλλων, και χτυπήθηκαν πάνω στον παλιό δίσκο

Οι μικρότερες αξίες (τέταρτα, μισές, και δραχμές), ιδιας περιεκτικότητας σε ασήμι και χαλκό, μάλλον προέκυψαν απο το ασήμι που προσκόμισαν ιδιώτες, σύμφωνα με το διάταγμα της 8ης Απριλίου 1843,  (πιθανόν, εκτός 1842, 43).

Ετσι, φτάνουμε στα χάλκινα, οπου τα πρώτα κόπτονται το 1836
Αν δήτε εγγραφα στο ΓΑΚ, του υπουργείου Στρατιωτικών, θα δήτε χιλιάδες κιλά ορείχαλκου, να μεταφέρονται στο νομισματοκοπείο, σχεδόν ολα τα ετη.
Μάλλον πρέπει να γινόταν ο διαχωρισμός του χαλκού απο τον ψευδάργυρο, και η χρησιμοποίηση του χαλκού, για την κατασκευή των, και ισως για αυτό συναντάμε πολλά προβληματικούς δίσκους....Ισως, η αφαίρεση του ψευδάργυρου, να μην εγινε σε πολλές των περιπτώσεων, ως θα επρεπε, εξ ου, πέραν των προβλημάτων, και τα ακανόνιστα βάρη...

1.700.000 δραχμές, ήταν η αξία των χαλκίνων, 1πο το 1836-1851, που αντιστοιχεί στο 10% περίπου ενός μέσου ΑΕΠ, ποσόν οχι ευκαταφρόνητο, και ομως φαλιρίσαμε το 1843

[ukobke]

Ως γνωστόν, το Αθηναϊκό νομισματοκοπείο, δημιούργημα του Όθωνα, πρωτολειτούργησε το 1836, και στεγαζόταν στο κτήριο της πλατείας Κλαθμώνος

http://arxeiomnimon.gak.gr/search/resource.html?tab=tab02&id=8131&start=180

Τ' ασημένια νομίσματα του Όθωνα, που κόπηκαν, αποτελούταν απο 90% ασήμι, και 10% χαλκό. Τα μεν τάλληρα, 1833(ο), και 1844, προέκυψαν απο λιώσιμο Αμερικανικών ταλλήρων (δίστηλλα), που σημαίνει οτι το μίγμα ήταν ετοιμο, ενω για του 1845,46, υπάρχουν υπόνοιες για νόθευση του μετάλλου, σύμφωνα με χημικές αναλύσεις της τότε εποχής, που προέκυψε απο ασήμι που εφεραν απο την τουρκία (?), ή μήπως λιώσιμο χαλκάργυρων τουρκικών νομισμάτων, χαμηλής περιεκτικότητας σε ασήμι ?


Τα μετέπειτα τάλληρα του 1851, οπως και ολα του '51, προέκυψαν μάλλον, απο κόψιμο της περιφέρειας των διστήλλων, και χτυπήθηκαν πάνω στον παλιό δίσκο

Οι μικρότερες αξίες (τέταρτα, μισές, και δραχμές), ιδιας περιεκτικότητας σε ασήμι και χαλκό, μάλλον προέκυψαν απο το ασήμι που προσκόμισαν ιδιώτες, σύμφωνα με το διάταγμα της 8ης Απριλίου 1843,  (πιθανόν, εκτός 1842, 43).

Ετσι, φτάνουμε στα χάλκινα, οπου τα πρώτα κόπτονται το 1836
Αν δήτε εγγραφα στο ΓΑΚ, του υπουργείου Στρατιωτικών, θα δήτε χιλιάδες κιλά ορείχαλκου, να μεταφέρονται στο νομισματοκοπείο, σχεδόν ολα τα ετη.
Μάλλον πρέπει να γινόταν ο διαχωρισμός του χαλκού απο τον ψευδάργυρο, και η χρησιμοποίηση του χαλκού, για την κατασκευή των, και ισως για αυτό συναντάμε πολλά προβληματικούς δίσκους....Ισως, η αφαίρεση του ψευδάργυρου, να μην εγινε σε πολλές των περιπτώσεων, ως θα επρεπε, εξ ου, πέραν των προβλημάτων, και τα ακανόνιστα βάρη...

1.700.000 δραχμές, ήταν η αξία των χαλκίνων, 1πο το 1836-1851, που αντιστοιχεί στο 10% περίπου ενός μέσου ΑΕΠ, ποσόν οχι ευκαταφρόνητο, και ομως φαλιρίσαμε το 1843

[masourakias]

Συμφωνώ με τον Στέλιο με όσα έγραψε, άλλωστε τα περισσότερα προκύπτουν από τα έγγραφα.  Επίσης συμφωνώ για τα τάλληρα του 1851 ότι τα περισσότερα έχουν κοπεί σε δίστηλα (ενδεχομένως όλα) το οποίο διακαιολογεί και τη αλλαγή των διαστάσεων των νομισμάτων με απόφαση του 1849.

[stel2_xania]

... που προέκυψε απο ασήμι που εφεραν απο την τουρκία (?), ή μήπως λιώσιμο χαλκάργυρων τουρκικών νομισμάτων, χαμηλής περιεκτικότητας σε ασήμι ?

Ναι, εκ παραδρομής ανέφερα τα χαλκάργυρα...Ενοούσα, τ ασημένια τούρκικα, που ήταν περιεκτικότητας 833%, και κυκλοφορούσαν κανονικά στις συναλλαγές, παρα την ρητή απαγόρευση δια νόμου του 1833, και που παρά αυτή την απαγόρευση, τα νομιμοποίησε κανονικά το κράτος, το 1856