Ευχαριστώ Ορφέα,
την περίοδο της προεδρίας σου, ειχαν ανατυπωθεί αρκετα σημαντικά βιβλία, που κάποια υπάρχουν ακόμα στην βιβλιοθήκη μου, και κάποια αλλα εχω δώσει σε συλλέκτες, αλλά το συγκεκριμένο που λές, δεν το είχα ποτέ δυστυχώς
Τώρα, για το συγκεκριμένο, γράφει στην σελίδα 33
" 1. Το επόμενο έτος ιδρύεται το Νομισματοκοπείο Αθηνών, το οποίο θα εκτυπώσει χάλκινα νομίσματα αξίας 832.918,56 δρχ.μέχρι το 1843, αλλά δε θα νομισματοποιήσει καμιά ποσότητα χρυσού ή αργύρου στο ίδιο διάστημα, λόγω της συνεχιζόμενης ένδειας του ελληνικού βασιλείου.
2. Ένα επιπλέον πρόβλημα δημιούργησε η επίσημη διατίμηση 45 ξένων νομισμάτων (29 αργυρών και 16 χρυσών)που έδωσε την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να αποσύρουν από την κυκλοφορία δραχμές,δηλαδή νομίσματα ακόμη άφθαρτα με μεγάλη μεταλλική καθαρότητα, ρίχνοντας στη θέση τους άλλα που ήταν κατά κανόνα φθαρμένα, ελλιποβαρή, με μειωμένη εσωτερική αξία έναντι της ονομαστικής. Πρέπει να ειπωθεί ακόμη, πως τα έξοδα κοπής δεν συμπεριλήφθησαν στην τιμή της δραχμής σε αντίθεση με την πρακτική των περισσοτέρων χωρών (πλην Μ.Βρετανίας, Η.Π.Α.). Έτσι, όταν το βασιλικό διάταγματου Απριλίου του 1843 επέτρεψε την εκτύπωση δραχμών για λογαριασμό ιδιωτών επιβαρύνοντάς τους με τα έξοδα κάθαρσης και νομισματοκοπής χωρίς αλλαγή της διατίμησης, αντί να δίνεται κίνητρο να μετατραπούν τα ξένα νομίσματα σε ελληνικά που ήταν και το ζητούμενο,λειτούργησε αντίθετα επειδή αγοράζοντας κανείς δραχμές με τα ξένα νομίσματα της διατίμησης κέρδιζε το κόστος της εκτύπωσης"[/color]
Οσον αφορά το (1), πρόκειται περι σφάλματος, οτι μέχρι το 1843, δεν τυπώθηκε κανένα αργυρό, ή χρυσό νόμισμα (½ δραχμή 1842 Χάγιερ, ½ δραχμή 1842, ½ δραχμή 1843, κουκουβάγιες 1842, χρυσά 20άρικα)
Οσον αφορά το (2), δεν κατάλαβα..., λέει δηλ. οτι με τα ξένα νομίσματα αγόραζες Ελληνικά, και οχι οτι ελιωναν τα ξένα, μετατρέποντάς τα σε Ελληνικά ?
Δηλ. αν πήγαινε κανείς, μ' ενα φθαρμένο δίστηλλο, που εκείνη την εποχή είχε 6 δραχμές, αγόραζε 12 μισόδραχμα ?
Τότε, μπαίνανε και μέσα