Εκτύπωση

Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
1 ώρα 1 μέρα 1 εβδομάδα 1 μήνας Χωρίς όριο
Σύνδεση με όνομα, κωδικό και διάρκεια σύνδεσης

[stel2_xania]

Αναμφβόλλως, ολες οι "γερές" πράξεις, ήτοι οι συμβολαιγραφικές, γινόταν με δίστηλλα (υπάρχουν αφθονα αρχεία, που συνηγορούν σ΄αυτό), απ' οτι με Ελληνικά τάλληρα.
Ο λόγος ειναι απλός. Καταρχήν τα δίστηλα στο εσωτερικό, αποτιμώνταν πρός 6 δραχμές, ενω τα Ελληνικά τάλληρα, είχαν περισσότερη πέραση στο εξωτερικό, και ειδικά στην τουρκία, που η τιμή τους αποτιμώταν πάνω απο 5 δραχμές, οπου σε ορισμένες περιπτώσεις εφτανε και τις 5,50 δραχμές, λόγω μεγαλύτερης περιεκτικότητας ασημιού. Ετσι λοιπόν, συνέφερε να στέλνονται στο εξωτερικό, και στο εσωτερικό, να χρησιμοποιούν τα δίστηλα...Η εκτίμηση, οτι οι Ελληνες δεν είχαν εμπιστοσύνη, στο νέο Ελληνικό νόμισμα, θεωρείται κατα την γνώμη μου εσφαλμένη...

Η πρώτη προσπάθεια για αυτό, και πάντα κατα την γνώμη μου, εγινε το 1842, με την αναχύτευση 1000 διστήλων, και την μετατροπή τους σε Ελληνικά τάλληρα (κουκουβάγιες), και ισως και να είχε γίνει ενωρίτερα (ήδη ειχαν γίνει δοκιμές απο τ0 1838), αν δεν αντιδρούσε, ο Γάλλος επίτροπος Ρενιέ, που θεωρούσε ανεπίτρεπτο υτην κοπή Ελληνικών ασημένιων, που εγινε μόλις το 1842, δηλ. αμέσως μετα τον θάνατό του..

Για την κοπή αυτων των νομισμάτων χρησιμοποιήθηκε η μήτρα Μονάχου, χωρίς μοισχό, οπου την συναντάμαι ακριβώς την ιδια, και το 1844, με την αλλαγή των 2 τελευτα'ιων ψηφίων, απο "33", σε "44"

Οι προσπάθειες, κατα την γνώμη μου, να δωθεί περισσότερο πρεστίζ, στο Ελληνικό νόμισμα, ήταν εμφανείς...Τώρα, γιατί το 1845, χρησημοποιήθηκαν άλλες μήτρες, και ουχί, η κουκουβάγια, παραμένει άγνωστος, οπως και το 1846, οπου επεσαν οι υπόνοιες για νόθευση του ασημιού, οπου χημικές ανλύσεις εδειξαν ασήμι 700άρι, σε κάποια τάλληρα, κλόνισαν την εμπιστοσύνη στα Ελληνικά νομίσματα. Οι συμβολαιγραφικές πράξεις σε δίστηλλα, είχαν εξαρση κατα την περίοδο 1846-1854 (ολα τα αρχεία στο ΓΑΚ, το μαρτυρούν)..

Εμπάς περιπτώσει, ο νέος τύπος νομισμάτων, με μικρότερη περιφέρεια, παχύτερο ρίμ, και ίδιο βάρος (22,385 γρ), και ιδια περιεκτικότητα σε ασήμι (900%), που εγινε το 1851, πήγαν να δώσουν μια νέα διάσταση, σε θέματα εμπιστοσύνης προς το Ελληνικό νόμισμα

Σημ. Ολα αυτά τα τάλληρα, κυκλοφορούσαν κανονικά, μέχρι την απόσυρσή τους, και την μετατροπή τους σε νέες δραχμές, μέχρι το 1870 !!

Οποιοσδήποτε αντίλογος, δεκτός..

[masourakias]

Παιζει να εχουν κοπει ταληρα 1833 τυπου "Μοναχου" στην Αθηνα πριν το 1842 χωρις μισχο.

[stel2_xania]

Πότε ?

[stel2_xania]

Εμπάς περιπτώσει, και αυτό να είχε συμβεί (restrike 1833), συνηγορεί σ' αυτό που λέω

[masourakias]

Παντως τα διστηλα των Ισπανικων αποικιων αρχισαν να γινονται δεκτα στα δημοσια ταμεια μετα το 1842.  Γι' αυτο τα βλεπεις σε συμβολαιογραφικες πραξεις τα επομενα χρονια.  Οι σχετικες διαταξεις υπαρχουν στο βιβλιο του Βασιλοπουλου.

[masourakias]

Μια υποθεση κανω οτι μπορει τα ταληρα μοναχου χωρις μισχο να εχουν κοπει στην Αθηνα.  Εχω προσεξει οτι διαφερουν σαν κοπη απο αυτα που εχουν μισχο.

[stel2_xania]

Κόπηκαν δηλ. μετά το '36..., ο Ρενιέ, δεν νομίζω να το επέτρεπε αυτό

[masourakias]

Εδω πιθανοτατα κοπηκαν δραχμες το 1838 γιατι οχι ταληρα?

[stel2_xania]

Ωραία λοιπίν ! Ας υποθέσουμε, οτι υπάρχουν restrike τάλληρα του 1833,κομμένα το 1838..., θα υπάρχει λοιπόν διαφορευικό πάτημα, , και ισως διαφορετική γραμματοσειρά...Μ ΄αυτό το σκεπτικό, ΙΣΩΣ να κόπηκαν και μονόλεπτα του '36, και νάχουν μείνει κρυφά... ...Λέμε τώρα !! Εδώ τα ρουφηγμένα μάγουλα του Πάυλου, δεν ξέρουμε να κόπηκαν, πριν ή μετά...Βάσει αρχείων μιλάμε Δημήτρη...