Εκτύπωση

Παρακαλούμε συνδεθείτε ή εγγραφείτε.
1 ώρα 1 μέρα 1 εβδομάδα 1 μήνας Χωρίς όριο
Σύνδεση με όνομα, κωδικό και διάρκεια σύνδεσης

[stel2_xania]

Προφανώς, αναφέρομαι σε "καμένα" αναμνηστικά του 1935. Τέσπα.

---------------------

Ισως με τον ορο "καμμένα", να εννοούν κάποιοι, τα 100άρικα τα ασημένια του 1935, τα restrike (οπως ισχυρίζονται), αφου (οπως ξαναισχυρίζονται), βρέθηκαν οι μήτρες αυτών, και κόπησαν κάποια μετά. Ο Δημήτρης (digo), εχει κάνει εκτενή αναφορά επ' αυτού. Εμένα ομως η απορία μου ειναι..., ναι ? και που ειναι αυτά? Γιατί δεν βγαίνουν ?

Επίσης, ισως αφορά τα χρυσά, 20άρικα & 100άρικα (ιδίως τα δεύτερα), οπου μετά την παραγγελία, και εν μέσω πολέμου (1940 εκδοσης), πολλά δεν εφτασαν ποτέ στην Ελλάδα..

Οι "φίλοι μας", οι Εγγλέζοι, μας πήραν τον χρυσό, και πρίν (αφου εκεί κόπηκαν), αλλά και μετα τον πόλεμο..

Ο Βασιλιάς, Γεώργιος Β', πεθαίνει απο καρδιακή προσβολή, 1η Απριιλίου 1946..., πρίν, και ενώ οι Γερμανοί ειναι προ τειχών κατάληψης των Αθηνών, ο πρωθυπουργός Κριεζής αυτοκτονεί, και ο μέχρι τότε προθυπουργός Μεταξάς, Φεβρουάριο του 1941 (εν εξελίξει ακόμα ο πόλεμος με του Ιταλούς), παιθαίνει στο νοσοκομείο, και ενω το κούραραν, Άγγλοι (?) Ιατροί...
Ειναι μια πολύ περίεργη περίοδος..., τα τελευταία νομίσματα κυκλοφορίας, κόπηκαν το 1930, και τα επόμενα, μόλις το 1954, με τον ερχομό του ΒΑΣ. Παύλου..,
Αυτά, τα αναμνηστικά (100 δρχ ασημένιο-χρυσό, 20 δρ χρυσό), που βγήκαν για την επάνοδο της Βασιλείας στην Ελλάδα, μετά το νόθο δημοψήφισμα του 1935, ειναι τα μοναδικά νομίσματα (εστω και αναμνηστικά), που δηλώνουν, την πραγματική, ή θεωριτική κατάσταση της χώρας..

[stel2_xania]

Υπόψιν, ο μετέπειτα βασιλιάς Παύλος (1947), ειναι μάρτυρας της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922

[stel2_xania]

Επίσης, μην ξεχάμε και την υπόθεση polg..., , του Αμερικανού δημοσιογράφου, που ήθελε να πάρει συνέντευξη απο τον Ζαχαριάδη....Οπως ισως ξέρετε, κι αυτόν τον φάγανε...

[stel2_xania]

Και φτάνομε στα τζάκια...., Αυτοί που εχτισαν την μεταπολεμική Ελλάδα, απο το πακέτα Μάρσαλ...(σημ. ο Μποδουσάκης αυτοκτόνησε, πριν 2-3 χρόνια)
1952..., εκτέλεση Μπελογιάννη, Μπάτση , και άλλων 3, ξημερώμτα Κυριακής στο Γουδί..., ο πρωθυπουργός Πλαστήρας, κλαίει (?)
1953, υποτίμηση της δραχμής, απο τον υπ. Οικονομικών Μαρκεζίνη (αργότερα υπουργό της χούντας), που εμελε να κρατήσει την δραχμή, μέχρι το 1973...(συνδεδεμένη φυσικά, με το δολλάριο)

Περι τα 1959-60, η Ελλάδα ειναι πλέον μια χώρα, με προοπτικές ανάπτηξης (οπως και εγινε..., σήμερα δεν υπάρχει)

Σύντροφοι, καλό ειναι να κάνουμε την αυτοκριτική μας, σε οτι φταίμε, αλλά δεν φτάνει αυτό..., δεν ειμαστε μόνοι μας...

[digo]

Στέλιο, ωραία η ιστορική αναφορά, κρίμα που πολλοί την προσπερνούν διαγωνίως.

Λοιπόν ο sac σωστά είπε οτι ο όρος καμένα αφορούσε κάποια ασημένια 100δραχμα του 1935. Βλέπετε παλια, τα πράγματα ήταν απλά: οι έμποροι ειχαν διαχωρίσει τα πολυ καλα 100δραχμα (απο PR64 κι επάνω αν πιστοποιούνται σήμερα, αν και κάποια καλα 63αρια ειναι στο όριο ανόδου/υποβιβασμού) και τα θεωρούσαν γνήσια και καλα διατηρημένα, κι η τιμη τους καμία 5ετια πριν μπούμε στο ευρω ήταν 400-500 χιλιάδες δρχ.

Τα υπόλοιπα, είτε ήταν επανακοπες της δεκαετιας του 70 (της ίδιας εταιρείας με τις προυφ σειρες του 65, της Paramount) είτε τους ειχαν βγάλει τα ματια οι ιδιοκτήτες, τα κατηγοριοποιησαν ως καμένα, (ετςι τα έλεγαν, ετςι τα πρωτο έμαθα) η τιμη τους ήταν γύρω στα 250, ζόρι 300 χιλιάδες και ξέραμε που βρισκόμαστε και που πατούσαμε.

Οςο για την επανακοπη, για τα ασημένια ειναι δεδομένη. Τα νομιςματα αυτα τα παράγγειλε η Ελληνική κυβέρνηση στον Σπινκ, οι οποίοι με τη σειρά τους έδωσαν την κοπή υπεργολαβία σ'ενα Αγγλικό νομισματοκοπείο. Όταν τελείωσε η δουλειά, η κυβέρνηση μείωσε τις ποσότητες που αρχικά ειχε παραγγείλει, οποτε λιγα νομιςματα αλλα και οι μήτρες μείνανε στον Σπινκ, που προφανως τις πουληςε στην Paramount 30-35 χρονια μετα, αλλα δεν ήταν πια γυαλισμένες οπως στην αρχή, εξ ου και τα hairlines στις επανακοπες.

Πρόσφατα μάλιστα, κάπου ειχε παρει το μάτι μου μια ιστορία για ενα απο τα δυο χρυςα του 1935, απ'αυτα που η κυβέρνηση δεν παρέλαβε, κι οτι εν μέσω του πολέμου ο Σπινκ το πουληςε έναντι ενός μικρού σχετικά ποσού και κάπως βρέθηκε το νήμα της ιστορίας αυτής και βρισκόταν στην περιγραφή του εν λογω νομιςματος. Παραπάνω δεν θυμάμαι τιποτε, εχω κάψει παρα πολλα εγκεφαλικά κύτταρα, παλι καλα να λέτε.


Πάντως τοςο λιώμα 100ρικο σαν αυτο που ειχε ο Στελιος δεν εχω ξαναδεί στη ζωή μου, στ'αληθεια. Με δεδομένο οτι δεν μπορεί να κυκλοφόρησε, ακομα κι αν χρησιμοποιήθηκε για ιδιωτικές συναλλαγές, τετοια φθορά δυσκολεύομαι να καταλάβω πως προήλθε.

[vengaga]

Προφανώς, αναφέρομαι σε "καμένα" αναμνηστικά του 1935. Τέσπα.

---------------------

Ισως με τον ορο "καμμένα", να εννοούν κάποιοι, τα 100άρικα τα ασημένια του 1935, τα restrike (οπως ισχυρίζονται), αφου (οπως ξαναισχυρίζονται), βρέθηκαν οι μήτρες αυτών, και κόπησαν κάποια μετά. Ο Δημήτρης (digo), εχει κάνει εκτενή αναφορά επ' αυτού. Εμένα ομως η απορία μου ειναι..., ναι ? και που ειναι αυτά? Γιατί δεν βγαίνουν ?

Επίσης, ισως αφορά τα χρυσά, 20άρικα & 100άρικα (ιδίως τα δεύτερα), οπου μετά την παραγγελία, και εν μέσω πολέμου (1940 εκδοσης), πολλά δεν εφτασαν ποτέ στην Ελλάδα..

Οι "φίλοι μας", οι Εγγλέζοι, μας πήραν τον χρυσό, και πρίν (αφου εκεί κόπηκαν), αλλά και μετα τον πόλεμο..

Ο Βασιλιάς, Γεώργιος Β', πεθαίνει απο καρδιακή προσβολή, 1η Απριιλίου 1946..., πρίν, και ενώ οι Γερμανοί ειναι προ τειχών κατάληψης των Αθηνών, ο πρωθυπουργός Κριεζής αυτοκτονεί, και ο μέχρι τότε προθυπουργός Μεταξάς, Φεβρουάριο του 1941 (εν εξελίξει ακόμα ο πόλεμος με του Ιταλούς), παιθαίνει στο νοσοκομείο, και ενω το κούραραν, Άγγλοι (?) Ιατροί...
Ειναι μια πολύ περίεργη περίοδος..., τα τελευταία νομίσματα κυκλοφορίας, κόπηκαν το 1930, και τα επόμενα, μόλις το 1954, με τον ερχομό του ΒΑΣ. Παύλου..,
Αυτά, τα αναμνηστικά (100 δρχ ασημένιο-χρυσό, 20 δρ χρυσό), που βγήκαν για την επάνοδο της Βασιλείας στην Ελλάδα, μετά το νόθο δημοψήφισμα του 1935, ειναι τα μοναδικά νομίσματα (εστω και αναμνηστικά), που δηλώνουν, την πραγματική, ή θεωριτική κατάσταση της χώρας..

Στέλιο,πολύ ωραία η ιστορική αναδρομή και η σύνδεση με τα νομισματικά.
Μία διόρθωση μόνο.Ο πρωθυπουργός που αυτοκτόνησε τον Απρίλιο(νομίζω) του 1941 ηταν ο Κορυζής(οχι ο Κριεζής)

[stel2_xania]

Προφανώς, αναφέρομαι σε "καμένα" αναμνηστικά του 1935. Τέσπα.

---------------------

Ισως με τον ορο "καμμένα", να εννοούν κάποιοι, τα 100άρικα τα ασημένια του 1935, τα restrike (οπως ισχυρίζονται), αφου (οπως ξαναισχυρίζονται), βρέθηκαν οι μήτρες αυτών, και κόπησαν κάποια μετά. Ο Δημήτρης (digo), εχει κάνει εκτενή αναφορά επ' αυτού. Εμένα ομως η απορία μου ειναι..., ναι ? και που ειναι αυτά? Γιατί δεν βγαίνουν ?

Επίσης, ισως αφορά τα χρυσά, 20άρικα & 100άρικα (ιδίως τα δεύτερα), οπου μετά την παραγγελία, και εν μέσω πολέμου (1940 εκδοσης), πολλά δεν εφτασαν ποτέ στην Ελλάδα..



Οι "φίλοι μας", οι Εγγλέζοι, μας πήραν τον χρυσό, και πρίν (αφου εκεί κόπηκαν), αλλά και μετα τον πόλεμο..

Ο Βασιλιάς, Γεώργιος Β', πεθαίνει απο καρδιακή προσβολή, 1η Απριιλίου 1946..., πρίν, και ενώ οι Γερμανοί ειναι προ τειχών κατάληψης των Αθηνών, ο πρωθυπουργός Κριεζής αυτοκτονεί, και ο μέχρι τότε προθυπουργός Μεταξάς, Φεβρουάριο του 1941 (εν εξελίξει ακόμα ο πόλεμος με του Ιταλούς), παιθαίνει στο νοσοκομείο, και ενω το κούραραν, Άγγλοι (?) Ιατροί...
Ειναι μια πολύ περίεργη περίοδος..., τα τελευταία νομίσματα κυκλοφορίας, κόπηκαν το 1930, και τα επόμενα, μόλις το 1954, με τον ερχομό του ΒΑΣ. Παύλου..,
Αυτά, τα αναμνηστικά (100 δρχ ασημένιο-χρυσό, 20 δρ χρυσό), που βγήκαν για την επάνοδο της Βασιλείας στην Ελλάδα, μετά το νόθο δημοψήφισμα του 1935, ειναι τα μοναδικά νομίσματα (εστω και αναμνηστικά), που δηλώνουν, την πραγματική, ή θεωριτική κατάσταση της χώρας..

Στέλιο,πολύ ωραία η ιστορική αναδρομή και η σύνδεση με τα νομισματικά.
Μία διόρθωση μόνο.Ο πρωθυπουργός που αυτοκτόνησε τον Απρίλιο(νομίζω) του 1941 ηταν ο Κορυζής(οχι ο Κριεζής)

Eυχαριστώ για την διόρθωση..

[stel2_xania]

Στέλιο, ωραία η ιστορική αναφορά, κρίμα που πολλοί την προσπερνούν διαγωνίως.

Λοιπόν ο sac σωστά είπε οτι ο όρος καμένα αφορούσε κάποια ασημένια 100δραχμα του 1935. Βλέπετε παλια, τα πράγματα ήταν απλά: οι έμποροι ειχαν διαχωρίσει τα πολυ καλα 100δραχμα (απο PR64 κι επάνω αν πιστοποιούνται σήμερα, αν και κάποια καλα 63αρια ειναι στο όριο ανόδου/υποβιβασμού) και τα θεωρούσαν γνήσια και καλα διατηρημένα, κι η τιμη τους καμία 5ετια πριν μπούμε στο ευρω ήταν 400-500 χιλιάδες δρχ.

Τα υπόλοιπα, είτε ήταν επανακοπες της δεκαετιας του 70 (της ίδιας εταιρείας με τις προυφ σειρες του 65, της Paramount) είτε τους ειχαν βγάλει τα ματια οι ιδιοκτήτες, τα κατηγοριοποιησαν ως καμένα, (ετςι τα έλεγαν, ετςι τα πρωτο έμαθα) η τιμη τους ήταν γύρω στα 250, ζόρι 300 χιλιάδες και ξέραμε που βρισκόμαστε και που πατούσαμε.

Οςο για την επανακοπη, για τα ασημένια ειναι δεδομένη. Τα νομιςματα αυτα τα παράγγειλε η Ελληνική κυβέρνηση στον Σπινκ, οι οποίοι με τη σειρά τους έδωσαν την κοπή υπεργολαβία σ'ενα Αγγλικό νομισματοκοπείο. Όταν τελείωσε η δουλειά, η κυβέρνηση μείωσε τις ποσότητες που αρχικά ειχε παραγγείλει, οποτε λιγα νομιςματα αλλα και οι μήτρες μείνανε στον Σπινκ, που προφανως τις πουληςε στην Paramount 30-35 χρονια μετα, αλλα δεν ήταν πια γυαλισμένες οπως στην αρχή, εξ ου και τα hairlines στις επανακοπες.

Πρόσφατα μάλιστα, κάπου ειχε παρει το μάτι μου μια ιστορία για ενα απο τα δυο χρυςα του 1935, απ'αυτα που η κυβέρνηση δεν παρέλαβε, κι οτι εν μέσω του πολέμου ο Σπινκ το πουληςε έναντι ενός μικρού σχετικά ποσού και κάπως βρέθηκε το νήμα της ιστορίας αυτής και βρισκόταν στην περιγραφή του εν λογω νομιςματος. Παραπάνω δεν θυμάμαι τιποτε, εχω κάψει παρα πολλα εγκεφαλικά κύτταρα, παλι καλα να λέτε.


Πάντως τοςο λιώμα 100ρικο σαν αυτο που ειχε ο Στελιος δεν εχω ξαναδεί στη ζωή μου, στ'αληθεια. Με δεδομένο οτι δεν μπορεί να κυκλοφόρησε, ακομα κι αν χρησιμοποιήθηκε για ιδιωτικές συναλλαγές, τετοια φθορά δυσκολεύομαι να καταλάβω πως προήλθε.

Δημήτρη, απο την Αμερική τόχα φέρει. Τόχα πάρει απο τον Jeffone, που τότε είχε άλλο ενα, καλύτερο και ακριβώτερο..

[stel2_xania]

Ισως με τον ορο "καμμένα", ..
[/quote]

Διόρθωση : "Καμένα"...., η δύναμη της συνήθειας βλέπετε...

[gkounto]

 Ενδιαφέρουσα ιστορία του Δημήτρη digo. Εγώ γνωρίζω την εξής που μου είπε ο Δημήτρης Λουλακάκης και την καταθέτω με επιφύλαξη καθώς δεν μπορώ να την τεκμηριώσω.

Τα νομίσματα λοιπόν κόπηκαν στην διάρκεια του πολέμου στο Birmingham της Αγγλίας. Η παραγγελία είχε δοθεί στον Spink αλλά το κτήριο βομβαρδίστηκε απο τους Γερμανούς και πολλά αν οχι όλα καταστράφηκαν. Η Ελλάδα αρνήθηκε να τα παραλάβει και τους βγήκε ο όρος "reject" απορριφθέντα δηλαδή και επικράτησε ο όρος "καμένα" στην καθομιλουμένη.. Μετά τον πόλεμο ξαναδόθηκε η εντολή και ξαναχτυπήθηκαν στο Birmingham αλλά πλεόν η Ελλάδα είχε εμπλακεί στον εμφύλιο και λίγα έφτασαν εδώ. Τα λεγόμενα rejects διοχετεύτηκαν στην δευτερογενή αγορά όπου και μέχρι σήμερα σποραδικά εμφανίζονται. Πιθανόν αυτό του Στέλιου να είναι ένα. Τα χρυσά λόγω και της αδυναμίας πλέον της Ελλάδας να τα απορροφήσει δεν ήρθαν εδώ ποτέ.

[gkounto]

Εχω επίσης ακούσει την γελοία κατά την γνώμη μου άποψη οτι ο Spink έχει ακόμα τις μήτρες και κατά καιρούς χτυπάει μερικά όπως το ζητάει η αγορά. Δεν αντέχει σε κριτική, είναι γελοία...

[KVASSOS]

Γιωργο κι εγω αυτη την ιστορια ξερω κι εγω και την εχω διαβασει (νομιζω στο βιβλιο του Α.Τζαμαλη).Τα υπολοιπα ειναι ιστοριες στην ομιχλη , με δρακους κτλ...

[stel2_xania]

Ωραία ιστορία Γιώργο..., εγω δεν την εχω ξανακούσει...Και οι μήτρες τι εγιναν τελικά ? Εμειναν στον spink ? Εχω ακούσει, οτι πρέπει να κατέχει και την μήτρα, της πεντάρας του 1921..

[gkounto]

Δεν ξέρω Στέλιο. Νομίζω οτι ο ΔΠ είχε πει κάτι για αυτές παλίότερα μπορεί όμως να μην θυμάμαι καλά αν θέλει ας μιλήσει ο ίδιος.

[Sotiris]

Εχω επίσης ακούσει την γελοία κατά την γνώμη μου άποψη οτι ο Spink έχει ακόμα τις μήτρες και κατά καιρούς χτυπάει μερικά όπως το ζητάει η αγορά. Δεν αντέχει σε κριτική, είναι γελοία...

Γιωργο,
Και εγω εχω ακουσει αυτες τις φημες στο παρελθον (επαναλαμβανω ΦΗΜΕΣ). Ομως για πες μου να καταλαβω γιατι μια τετοια αποψη κατα τη γνωμη σου "Δεν αντέχει σε κριτική, είναι γελοία" ? Επειδη ο Spink ειναι σοβαρη εταιρεια, επειδη βαζει υπερανω το συμφερον των συλλεκτων η ... (γιατι εχουμε δει πραγματα και θαυματα απο πολλες κατα τα αλλα "σοβαρες εταιρειες").
Σωτηρης