...Η μηχανή που έχω είναι μια απλή, μικρή, και παλιά ψηφιακή ΝΙΚΟΝ, με πολύ περιορισμένες δυνατότητες. Απλώς έχει ένα μικρό μάκρο και τίποτα άλλο. Για να το ενισχύσω χρησιμοποιώ το κόλπο που έχω δει σε άλλα σάιτς να κάνουν, δηλαδή βάζω τον μεγεθυντικό μου φακό μπροστά από την κάμερα, εστιάζω εκεί που θέλω, και τραβάω. Τόσο απλό είναι... Μόνο που καμιά φορά πρέπει να βγάλεις δεκάδες φωτογραφίες με μικρή διαφοροποίηση μεταξύ τους (γωνία λήψης, φωτισμός, κλπ) για να μπορέσεις να πιάσεις τη λεπτομέρεια που θέλεις σε κάποια από αυτές...
Και συνεχίζω, γιατί κρίνω ότι είναι απαραίτητο να συμπληρώσω τα εξής:
Ολα τα παραπάνω δεν χρειάζονται απλώς προσπάθεια και επιμονή, αλλά και αυτό που λέμε με μια λέξη,
αντίληψη. Πρέπει να προ-σχεδιάσεις τι θέλεις να τραβήξεις/δείξεις, να ξέρεις πως θα το φωτίσεις (ώστε να το αναδείξεις), και να αποφασίσεις ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το προβάλεις. Αυτά όλα δεν θέλουν μόνο γνώση αλλά και κάποιο στοιχειώδες iq. Πχ, την ίδια δουλειά δεν μπορούν να την κάνουν με το ίδιο αποτέλεσμα ένας που έχει 85 και ένας που έχει 132... είναι και αυτό μια προϋπόθεση, δυστυχώς.
Τώρα, μετά τη λήψη δεν τελείωσε το πράγμα... πρέπει να αφιερώσεις και λίγο (ή πολύ) ακόμα χρόνο στην
επεξεργασία των φωτογραφιών που πήρες, για να έχεις το αποτέλεσμα που θέλεις. Αυτό όμως προϋποθέτει να έχεις γνώσεις κάποιου αντίστοιχου προγράμματος επεξεργασίας εικόνων (πχ photoshop) σε βαθμό πέραν του αρχάριου. Ετσι θα μπορέσεις να μεγενθύνεις σωστά τις εικόνες σου, να τις κάνεις πιο καθαρές, να διορθώσεις ενδεχομένως τα χρώματα το κοντράστ και την φωτεινότητα, να τις κροπάρεις σωστά, και να τις φέρεις στη κατάλληλη ανάλυση και μέγεθος ώστε να τις δημοσιεύσεις.
Εν κατακλείδι, ίσως τελικά δεν είναι και τόσο απλά τα πράγματα δηλαδή... και σίγουρα δεν είναι όλα θέμα μηχανής ή φακού (μόνο)