Τις ιδιες επιφυλαξεις εχω και για τα χαλκινα νομισματα του Κυβερνητη.
Αφου γνωριζουμε οτι ο πρωτος χαρακτης κιρκορ ηταν και παραχαρακτης και εφοσον μετα απο δυο ετη τον επαυσαν γιατι οι ατελειωτες ποικιλιες να μην ειναι προιοντα παραχαραξης?
Αυτο παντα σκεφτομουν και δεν ειχα την διαθεση να τα συλλεξω.
Βασιλάκη,
-Στα επίσημα αρχεία αναφέρονται ότι κόπηκαν γύρω στα 7.000.000 τεμάχια.
-Αν σκεφτείς τον χαλκό που έμπαινε και έβγαινε νομίσματα χωρίς να γράφεται πουθενά, τις κλεψιές, καθώς και τα ελλείματα σκέψου πόσα κόπηκαν. Πλησιάζουν τα 10 εκατομ. Ίσως και να τα ξεπερνούν.
- Δεδομένης της κακής ποιότητας των μητρών, χρειάστηκε ένας μεγάλος αριθμός για την κοπή τόσων εκατομμυρίων κομματιών. Ετσι δημιουργήθηκαν οι 250 περίπου ποικιλίες.
Αν δεχθούμε οτι “οι ατελειωτες ποικιλιες ειναι προιοντα παραχαραξης? “, τότε διαγράφουμε όλα τα Καποδιστριακά.
Είναι δεδομένο ότι κόπηκαν πολλά νομίσματα χωρίς να καταχωρισθούν στα βιβλία (π.χ. στον έφορο Λουκόπουλο καταλογίστηκε αξία 3.600 φοινίκων για τα 20λεπτα που έδινε κρυφά στον Κανάρη). Για τα νομίσματα αυτά δεν φταχνόταν ειδικές μήτρες. Χρησιμοποιούσαν τις κανονικές που υπήρχαν, κοβόταν κατά την κανονική λειτουργία του Νομ/πείου, "έφευγαν βράδυ" και ριχνόταν κανονικά στην αγορά.
Κλεμένα χρήματα και παραχαραγμένα είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.
ορφεας
και για να μην διαγραψουμε μερος αυτων πρεπει να δεχθουμε οτι ο κιρκορ οταν πηρε ποδι απο το νομισματοκοπειο δεν συνεχισε να ασκει την παλια του τεχνη(νομισματοκοποιια)δεδομενου οτι, κατα τον Κοντοσταυλο ηταν κακος ,μοχθηρος και εκδικητικος τυπος συνεπαγεται οτι δεν ειχε μονον το κινητρο του παρανομου πλουτισμου αλλα και της εκδικησης.
Γιατι οχι?
Εγω δεν μιλησα για τα κλεμενα χρηματα αλλα αν υπαρχουν παραχαραγμενα κακιστης ποιοτητος χρηματα οπως ειναι και τα περισσοτερα εξ αυτων που δεν μπορεις να ξερεις αν ειναι κιρκορ στο νομισματοκοπειο η κιρκορ στο μπομπαδικο.
Γιατι δηλαδη να μην ειναι?
Δεκα χρονια αναρωτιεμε και ευχαριστω που μου δωθηκε η ευκαιρια να το ρωτησω δημοσια.
Στα δεκαπεντε αυτα χρονια που μαζευω κερματα τα μοναδικα Καποδιστριακα που μου κεντρισαν το ενδιαφερον ηταν αυτα του Γκας Παππας,μια δεκαρα που πουλησε ο Ποδαρας στον Πετ,μερικα του Γιωργακη του Μπουτ,μια εικοσαρα 1831 μσ64 που ειχε ο Γιαννης και μια δεκαρα 1828 που εχω εγω και μια δεκαρα με λελουδα του Κυριου Θεωδορου και μια πενταρα 28 που εδωσα στον Σταυρο καθως και 5 τεμαχια του νυν Προεδρου.
Ολα τα αλλα οσο και εαν προσπαθησα μου φαινονται σαν ψευτικα και φτωχομιζεριασμενα.
Να κατι σαν κιαυτον που εκανε τον μπατιρη στις Ελληνικες ταινιες.
Βασιλάκη,
Εχω γράψει πολλές φορές για τα πλαστά ή παραχαραγμένα του Καποδίστρια.
Ετσι θα ξαναγράψω λίγα πράγματα εν συντομία
Στα τέλη της 10ετίας του 1970 γινόταν πολλές συζητήσεις και μας απασχολούσε αυτό το θέμα. Κατά την Ελληνική Επανάσταση οι παραχαράκτες αφθονούσαν κυρίως στην Πελοπόννησο. Κάποια στιγμή μόνο στην Υδρα ήταν εγκατεστημένες 70 μηχανές.
Ετσι ξεκινήσαμε το ψάξιμο. Ο Τζαμαλής, ο Ζαχαρίας, ο Πιτιδης και αρκετοί άλλοι αξιόλογοι συλλέκτες.
Μέχρι το 1984 κανένας μας δεν είχε βρεί κάτι. Το μοναδικό και κατά την γνώμη μου σπουδαιότερο όφελος που υπήρξε ήταν ένα. Ο Ζαχαρίας με το πολύ ψάξιμο οδηγήθηκε στην ταξινόμησή των Καποδιστριακών που δημοσίευσε στον «Συλλεκτικό Κόσμο» το 1984. Αυτήν την ταξινόμηση ακολουθούμε όλοι μας μέχρι σήμερα.
Καταλήξαμε ότι δεν υπήρχαν καποδιστριακά παραχαραγμένα για τους λόγους :
- Από την Β’ Εθνοσυνέλευση του 1823 στο Αστρος, επανήλθαν σε ισχύ οι ποινικές διατάξεις από το έργο (της τελευταίας περιόδου του Βυζαντίου) «Απάνθισμα των εγκληματικών» του Αρμενόπουλου, με βαρύτατες ποινές.
- Οι παραχαράκτες προσέβλεπαν σε κέρδος όχι από την μείωση του βάρους, αλλά από την διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας και της αξία μετάλλου.
- Ετσι τους συνέφερε η παραχάραξη μεγάλων νομισμάτων από άργυρο ή χρυσό. Γιατί να ασχοληθούν με τα λιανοτάρια του Κυβερνήτη ??
- Κατά την σύλληψή τους η μόνιμη δικαιολογία τους, για τον μετριασμό της ποινής, ήταν ότι τα νομίσματα, οι μήτρες και η μηχανή ήταν παλιές από τον πατέρα ή τον παππού τους. Με του Καποδίστρια τι θάλεγαν ??
Η κατασκευή μερικών πλαστών που κατασκευάστηκαν τις δεκαετίες του 1970-1980 βασιζόταν στο κέρδος που προκύπτει από την συλλεκτική αξία.
Τέλος Βασιλάκη μου, το εάν σου αρέσουν ή σε απωθούν, αν τα συλλέγεις ή όχι, είναι εντελώς διαφορετικό και προσωπικό σου θέμα. Περί ορέξεως . . . .
ορφεας