Τον Φεβρουαριο 2015 εγινε στο Λονδινο μια μεγαλη δημοπρασια απο Proofs του Βασιλικου Νομισματοκοπειου (RM) απο την συλλογη του Μουσειου της Μελβουρνης, σιγουρα θα το θυμαστε και μεταξυ αλλων ηταν και Ελληνικα η σειρα του 1930 (DNW 11/02/2015, lot 374). Ειχα την ευκαρια να τα δω απο κοντα και μου δημιουργηθηκε και εμενα η απορια για το αν τελικα ηταν η οχι Proofs.
Στην εισαγωγικη του περιγραφη ο δημοπρατης ειχε γραψει την ιστορια των νομισματων και πως αυτα ειχαν περιελθει στην κατοχη του Αυστραλιανου Μουσειου. Ελεγε λοιπον πως το RM στην προσπαθεια του να αναλαβει περισσοτερα συμβολαια κοπης παγκοσμιων νομισματων και για λογους προβολης εκοβε μερικα Proofs/Specimens και τα μοιραζε σε διαφορα Μουσεια αλλα και Νομισματοκοπεια. Το εκανε αυτο με ολα τα νομισματα που εκοβε τοτε και στην δημοπρασια αυτη ησαν ολα απο Burma μεχρι φυσικα Ελλαδα. Ηταν ομως Proofs?
H απoψη μου ειναι οτι καθαρα απο τεχνικης πλευρας δεν ειναι Proofs αλλα "Specimen strikes for presentation purposes". To Royal Mint οπως και το Heaton εκεινη την περιοδο κτυπαγαν εντυπωσιακα Proofs με εντονα cameo contrasts. Tο σετ του 1927, το Crown 1935 ("Rocking horse"), αλλα και to 100ρικο 1935 που ανεφερε καποιος ειναι μερικα παραδειγματα της θαυμασιας δουλειας που εκαναν. Κανενα απο τα νομισματα στην δημοπρασια δεν ειχε αυτα τα χαρακτηριστικα (ισως το 20ρικο του 1960 να αποτελει εξαιρεση αλλα και μερικα αλλα).
Απο τεχνικης αποψης τα αμιγως Proofs κοβονται απο ειδικα επεξεργασμενες μητρες (γυαλισμενες με χημικα επεξεργασμενο το σχεδιο για το cameo effect) και χρησιμοποιουνται δισκοι που εχουν ειδικα σχεδιαστει για αυτο τον σκοπο (υψηλο rim, γυαλισμανη επιφανεια). Αυτη η δουλεια απαιτει χρονο και κοπο και εχει μεγαλο κοστος. Ηταν αραγε για τον σκοπο που προοριζοντο, οικονομικα σκοπιμη και συμφερουσα αυτη η διαδικασια? Για να κοπουν ολα και ολα περιπου 10 σειρες για καθε χωρα και καθε νομισμα/υποδιαρεση? Και μετα να αχρηστευθουν? Πιθανολογω πως οχι.
Το πιθανοτερο λοιπον κατα την γνωμη μου ειναι πως χρησιμοποιθηκαν οι μητρες εργασιας με κανονικους δισκους και επιμεληθηκε η κοπη τους. Μεγαλυτερη πιεση, 2 και 3 φορες κτυπημα για να τυπωθουν καλα, πιθανον λιγο γυαλισμα μετα. Αν ειναι σωστη αυτη η αποψη τοτε μαλλον εχουμε να κανουμε με Specimens και οχι Proofs. Φυσικα αυτο δεν αλλαζει την σπανιοτητα τους με ο,τι αυτο συνεπαγεται για την τιμη τους. Οι Εταιρειες πιστοποιησης ομως τα αποκαλουν Proofs.
Εδω η σειρα του 1930 απο την δημοπρασια του DNW:
http://www.sixbid.com/browse.html?auction=1800&category=37393&lot=1587348