1. Ναι, οι εταιρίες εχουν πάντα δίκιο. Το οτι βγάζουνε τάλληρα του 1851, αλλά και κάποια καποδιστρικά, αλλά και άλλα, ψεύτικα, δεν τρέχει κάτι, γιατί τόπε η εταιρία.
Η pcgs, παλιώτερα δεν μπορόσε ν' αποφανθεί, σε κάποιο 10λεπτο του 1830, που αργότερα η Ngc, το πιστοποίησε κανονονικά, και με βαθμό, αλλά μου εχει βγάλει γνησιόταο τάλληρο του 1851, σαν πλαστό, εστι...., χωρίς εξήγηση..
Πόσο δηλ. πρέπει να πιστέψουμε τις εταιρίες πιστοποίησης, και μάλιστα οταν υπάρχει τόση απόκλιση μεταξύ τους ?
Το οταν μπαίνει κάτι σε κουτί, ειναι ετσι, αφού υπάρχει η βούλα της εταιρίας. Βάσει αυτών γίνονται ολα
Ναι, αλλά πόση φερεγγυότητα εχουν αυτές, απο την στιγμή μάλιστα, που ειναι ιδιωτικές ?
2. Τρυαντάφυλλε, το νόμισμά σου ειναι πολύ σπάνιο, οπως ολα ρης Γερμανικής Αφρικής
3. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ, αλλά πόσο νομίζετε, οτι 2 ιδιωτικές εταιρίες πιστοποίησης νομισμάων (Αμερικάνικες..., αλήθεια στην Ευρώπη γιατί δεν υπάρχει ?), που καθορίζουν γνησιότητες, καταστάσεις, και τιμές στα νομίσματα, και που σε πολλές των περιπτώσεων, απέχουν παρασάγγας μεταξύ των, θα επρεπε να τα καθορίζουν αλ' αυτά ?
Οπως είπε κι ο Βασίλης, οι έμποροι και οι οίκοι, γράφουν οτι θέλουν στην αξιολόγηση των νομισματων...., το θέμα λοιπόν, ειναι τι θα πεί η εταιρία...
Με τέτοια απόκλιση μεταξύ τους Βασίλη ?
Ποιόν να πιστέψουμε ?
