Oχι απαραίτητα. Μόνο οταν το τιράζ τους ειναι σχετικά μικρό, και οταν κόβονται για αυτόν τον σκοπό, πρέπει να θεωρούνται χαριστικά, οπως πχ. τα χρυσά του 1852, που τα θεωρώ χαριστικά. Αν ομως μιλάμε για τα χρυσά του 1935, τότε ασφαλώς μιλάμε για αναμνηστικά, που διατέθηκαν στο κοινό, αν δεν απατώμαι..
Οσο για τα ESSAI, θα συμφωνήσω, σ' αυτό που λές, οτι άθελά τους εχουν αποδυναμώσει την εννοια του ορου δοκίμιο (το γράφω αυτολεξεί, οπως το εγραψες, γιατί μου άρεσε η περιγραφή που χρησιμοποίησες-την θεωρώ ακριβοδίκαιη), ισως για τον λόγο, οτι μάλλον χρησιμοποιήθηκαν σε νομίσματα, που είχε ήδη αποφασιστεί η κυκλοφορία τους, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε επακριβώς για δοκίμια, με την ευρύτερη εννοια του ορου (patterns), αφού ισως δεν αποτελούσαν δοκιμαστική κοπή, αλλ' αποτελούν μια άλλη εκδοχή του "Αναμνηστικόν"....Συμφωνώ !
Η Ελλάδα, τα πρώτα Γαλλικά νομίσματα, και αναφέρομαι για Γαλλικά, μιας και χρησημοποιήσαμε την λέξη essai, εκτός τα του 1833-34, ήταν τα του 1868, και η δοκιμαστική κοπή που εγινε στο δίδραχμο, με τους 2 θυρεούς, προφανώς για να βρούν τον θυρεό που θα χρησημοποιήσουν, αποτελεί πράγματι δοκίμιο, με την ευρύτερη εννοια του ορου