Οι εταιρειες πιστοποιησης δεχονται ως σφαλματα και τα πιστοποιουν ως τετοια, οταν ειναι κατι που ξεφευγει απο τα συνηθισμενα μικροπροβληματα που παρουσιαζουν τα νομισματα κυκλοφοριας , μικρα die cracks, ελαφρα clashed dies κλπ δεν τα θεωρουν σφαλματα.
Φυσικα το τι πιστευει η μαζευει ο καθενας ειναι δικο του θεμα και δικαιωμα του.
Με την στενη ερμηνεια του ορου, (αλλα πολυ στενη, μεχρι στρεβλωσεως) οποιοδηποτε νομισμα δεν βγαινει τελειο απο το νομισματοκοπειο, ειναι "σφαλμα".
Το θεμα ειναι, και εκει υπαρχουν οι περισσοτερες διαφωνιες, το κατα ποσο κατι ειναι "σπανιο" η συνηθισμενο και κατα ποσο δικαιολογει την πωληση του η την αγορα του με υπεραξια.
Σε αυτο το θεμα, η αποψη μου ειναι οτι ο καθενας οπου θελει δινει τα λεφτα του.
Μαλιστα η αναζητηση σφαλματων σε κουβαδες με νομισματα μηδενικης αξιας, ειναι ενα χομπυ που εχει και την λογικη της αναζητησης "θησαυρου", μιας και εαν βρει καποιος μερικα, απο μηδεν αξια, αυτοματα εχουν ( η θεωρει πως εχουν) μερικα ευρω.
Μπορει ομως να βρει οντως καποιο σπανιο σφαλμα, που θεωρουν και αλλοι οτι ειναι σπανιο και ειναι διατεθειμενοι να το πληρωσουν και η να το φυλαξει στην συλλογη του, η να το δωσει.
Προσωπικα δεν βουταω μεσα σε κουβαδες, αλλα ο.κ., καταλαβαινω γιατι μπορει να το κανει καποιος.(ειδικα εαν εχει χρονο και μικρο προυπολογισμο για αγορες νομισματων)
Εγω σε ξενα χρυσα και ασημενια που μαζευω, κοιταω για κανενα ωραιο clashed dies (το αγαπημενο μου), αλλα δεν θα το ακριβοπληρωσω κιολας, αν το δω και μου κατσει καλως.
Οπως ομως ειπα και πιο πανω, ο καθενας οτι θελει κανει, το χομπυ ειναι μοναχικη απασχοληση.
Αποστολέας
Θέμα: 100 Δραχμές 1999: Σφάλματα (Αναγνώστηκε 3980 φορές)